Bizim kedileri çok seven yeğen, artık çocuk sahibi olmak istediğimizi duyunca, "Yenge ne yapacaksınız çocuğu, bir kedi alın gitsin, daha kolay" demişti :) İnci doğduktan bir kaç ay sonra, onun yan yatıp elleri ve ayakları paralel uzanmış uyuyuşunu görünce, aaaa kedi gibi uyuyor, bu da kedi gibiymiş zaten dedi...
Şimdi de bizim minik yavrumuz, açıyor kolları bacakları gıdı gıdı gıdı deyip kendini gıdıklatıyor. Kıkır kıkır gülüp gıdı gıdıları kendi söylüyor. Görünce aklıma hep yeğen geliyor, işte sana kedi diye...
3 yorum:
Günaydın Nilüfer,
Benim de bir aralar kedim vardı. Onu çocuğum gibi severdim, yani o zamanlar öyle düşünürdüm. Anneme ve babama "başka torun falan beklemeyin, görebileceğiniz tek torun bu" derdim. Kedi sevgisi de süper ama İnci'nin o yatışı ne güzel öyle. Çocuk dünyadaki en harika şey.
Kedi ha? Ne kadar minicik burda İnci:)))
Haklısın Banu, çocuk en güzel şey. Çok da çabuk büyüyorlar bebeklikleri özleniyor...
Annelog, fotodaki 11 yazısına bakarsam orada bir aylık sanırım :)) Nasıl da büyümüş değil mi?
Fotograf makinasında tarih at ayrını gün ve saat yapmışız meğer, sonra düzelttim ama ilk fotolarda bilgisayardaki klasörün tarihine bakmazsam yanılıyorum...
Yorum Gönder