Evimizdeyiz

Nihayet evimizdeyiz, İnci'nin eve alışması çok uzun sürmedi. Özellikle de uzun zamandır oynamadığı oyuncaklarını görünce çok çabuk alıştı da denebilir. :)

Yalnız yatağında uyutması çok zor oluyor, Ankara'da yanına uzanıyordum şimdi yatağına koyuyorum, ya başında dikilip ya da ben şurada oturup sana ninni söyleyeceğim diyerek odasına koyduğum koltukta oturarak onu uyutmaya çalışıyorum. Çok uzun zaman alıyor. Özellikle geceleri zorla uyuyor ve kaç gündür 12 de uyuyor. Sabah da 9 da kalkıyor. Aslında 7 gibi bir yarı uyanıp ağlıyor, kucağıma alıyorum bir daha yatağına yatmıyor, yanıma getiriyorum, ilk kelimesi babasının olmadığını görüp baba oluyor. Baba yok gelecek diyorum onun yerine yatıp mışıl mışıl uyuyor. Bizim odamız daha karanlık, iyi uyku için kalın perdeler takmıştım ;))

Teyzesi bizde, babası gelene kadar kalıyor, onunla şımarıp duruyor şimdi saklambaç oynuyorlar :)